QuickPar - Het maken van een PAR2-set

Pagina 3/3 van dit artikel

Voor dit gedeelte verplaats ik mezelf in de rol van poster: we gaan een Freeware Collection posten, maar eerst maken we bijbehorende PAR2-bestanden aan.

Klik in het programma op "Bestanden toevoegen" en selecteer de bestanden waarvoor je herstelbestanden wilt maken.
Als je hebt gekozen om QuickPar te integreren in de shell, kun je ook vanuit de verkenner de bestanden selecteren: klik met je rechtermuisknop op de bestanden waarvoor je herstelbestanden wilt maken en kies de optie "QuickPar > Maak Herstelbestanden".

Maak altijd alleen PAR2-bestanden voor de RAR-bestanden die je post en niet voor overige dingen zoals NFO, NZB of SFV. Dat laatste heb je als downloader namelijk niet persé nodig, dus het is voor de downloader vervelend als QuickPar zegt dat er blocks missen wat veroorzaakt wordt door bijvoorbeeld een missend SFV-bestand, terwijl de downloader die expres niet gedownload heeft.

Instellingen voor de te maken PAR2-set

Bovenaan zie je alle bestanden staan waarvoor je herstelbestanden gaat maken.. Je kunt hier heel makkelijk nog bestanden toevoegen of verwijderen door middel van de knoppen "Bestanden toevoegen" , "Bestanden verwijderen" en "Nieuwe lijst".

A. Blocktoewijzing.
Hier zie je in hoeveel blocks QuickPar de RAR-set verdeelt. Als je een vinkje zet bij "Koppel blockgrootte aan meervoud van UseNet artikelgrootte" wordt de grootste efficiëntie bereikt.
B. Hoeveelheid hersteldata.
Hiermee bepaal je hoeveel procent van je RAR-set teruggehaald (hersteld) kan worden met de PAR-set. Bij normale PAR-bestanden was 10-15% een goede richtlijn, bij PAR2 raden we aan om ongeveer 5% te gebruiken. In het vak 'Aantal herstelblocks' kan je ook zien hoeveel herstelblocks er dus gemaakt gaan worden, in ons geval 10 blocks.
C. Grootte van herstelbestanden.
Je hebt hier drie opties:
1. Variabel (tafel van 2 schema)
Hiermee creëer je een PAR2-set waarin elk bestand ongeveer 2x zoveel blocks bevat als de vorige.
Je kunt dan het aantal bestanden wat je wilt hebben invoeren bij c1.
2. Variabel (beperkt tot grootte van grootste databestand)
Hetzelfde als de vorige optie, enkel zullen de bestanden niet groter worden dan het grootste bestand van de bronbestanden.
3. Allen dezelfde grootte
Met deze optie worden alle PAR2-bestanden even groot. Je kunt het aantal bestanden wat je wilt hebben invoeren bij c1.

Welke van de 3 hierboven heeft nou de voorkeur en waarom?
Dit is puur waar de poster de voorkeur aan geeft.

Bij optie 1 loopt de grootte van de PAR2-bestanden steeds op en is er geen limiet aan bestandsgrootte ervan. Deze kunnen dus makkelijk 50MB worden. Voordeel hiervan is dat de downloader precies het aantal blocks kan downloaden wat hij nodig heeft.
-> 1, 2, 3, 5, 8, 16, 32, 64, 128 blocks per bestand

Optie 2 heeft ook oplopende bestandsgrootes, maar een PAR2-bestand wordt niet groter dan het grootste bestand van de RAR-set. Bijvoorbeeld voor een RAR-set waarin de RAR-bestanden 10MB zijn, worden de PAR2-bestanden niet groter dan 10 MB. Voordeel hiervan is dat de downloader voor elk missend RAR-bestand 1 PAR2-bestand van de maximale grootte nodig heeft.
-> 1, 2, 3, 5, 8, 16, 16, 16, 16 blocks per bestand.

Optie 3 geeft zoals gezegd PAR2-bestanden die allemaal even groot zijn.
-> 4, 4, 4, 4, 4, 4, 4, 4, 4 blocks per bestand.

Als je geen idee hebt welke je het beste kan kiezen, kies dan voor optie 2, die wordt het meest gebruikt.

Oké, we gaan verder op hetzelfde scherm: bij de optie "Nummer van eerste herstelblock" hoef je nu niets in te vullen. Dit gebruik je alleen als je extra blocks wilt bijmaken, wat later aan de orde komt.

Klik op "Maak" en je PAR2-set wordt gemaakt.
De tijden die aangegeven worden zijn de resterende tijd en de verwachtte totaaltijd.

Als QuickPar klaar is, kan je de set laten controleren door op "Verifieer" te klikken (we willen tenslotte niet het risico lopen dat we een foutje gemaakt hebben en de downloaders niet-werkende PAR2-bestanden aanbieden).
Als je klaar bent ziet het er in verkenner zo uit:

De oplopende grootte (en naam van de PAR2-bestanden) hebben een logica:
bestandsnaam.volnn+mm.PAR2
nn is het totaal aantal blocks van alle voorgaande bestanden.
mm is het aantal blocks in dit bestand.

Je PAR2-set is nu klaar om gepost te worden met PowerPost, samen met de RAR-bestanden.

En als het eenmaal gepost is?

- Je wacht rustig af hoe iedereen je post heeft binnengekregen en wacht op de repostverzoeken.
- Het hoogste aantal missende blocks zal je moeten bijmaken om iedereen aan z'n benodigde blocks te helpen. Je kan eventueel ook kijken naar van welk aantal blocks er het meeste verzoeken zijn binnengekomen en dat aantal bijmaken. De rest van de verzoeken laat je dan eventueel over aan de downloaders. Dit is aan jou.

Het bijmaken van PAR2-bestanden

Goed, je hebt als poster een aantal verzoeken binnen voor extra PAR2-bestanden. Als we het voorbeeld van de vorige pagina nemen: de downloader mist nog 14 blocks, dus dat aantal gaan we voor hem aanmaken en posten.

Vanaf versie 0.9 is het bijmaken van extra PAR2-bestanden een stuk makkelijker geworden. Je opent als poster met QuickPar een PAR2-bestand van de PAR-set waar het om gaat en hebt dan rechtsonderaan de knop "Extra":

Klik erop, zodat het volgende scherm verschijnt:

Zoals je ziet zijn de meeste instellingen 'grijs', dus kan je ze niet bewerken. QuickPar heeft voor die velden namelijk precies dezelfde data over genomen als de originele PAR2 set. Dat is maar goed ook want als daar iets fout ingevuld wordt, worden de extra PAR2 blocks onbruikbaar. Minder kans op fouten dus!

A. Dit is belangrijk ! Vul hier het aantal PAR2-blocks in dat je al hebt gepost (10 in het voorbeeld, je kan dit heel makkelijk zien door naar het laatste herstelbestand te kijken dat je al hebt gemaakt: in dit voorbeeld Freeware Collection .vol6+4.PAR2). 6+4 = 10, dus er zijn al 10 blocks gemaakt.
Als je dit niet doet, worden er onbruikbare blocks gemaakt, omdat die al bestaan.
B. Hier vul je het aantal blocks in dat er bijgemaakt moeten worden, 14 in dit voorbeeld dus.

Klik op 'Maak' en je extra blocks worden gemaakt en je bent klaar om ze te posten.

Zoals je ziet is de volledige PAR2 set nu uitgebreid en de laatste 4 bestanden (totaal 14 blocks) kunnen gepost worden met PowerPost.

Conclusie

Een voorbeeld om het voordeel van PAR2 ten opzichte van het oude PAR(1) te laten zien: Het komt er in dit voorbeeld op neer dat er 14,7 MB aan herstelbestanden nodig is geweest om de RAR-set te kunnen repareren. Met PAR1 zou dat 2 x 15 MB = 30 MB geweest zijn, PAR2 boekt in dit voorbeeld dus een winst van ongeveer 50% ! Naarmate er minder blocks over meer RAR-bestanden zouden missen wordt dit percentage steeds hoger.
Voorbeeldje uit de praktijk: Ik had een post gedownload waarvan 13 RAR-bestanden incompleet waren. Dit heb ik kunnen repareren met slechts 26 MB aan meegeposte PAR2-bestanden. Met PAR1 of repost van de bestanden zou dat 13 x 9,53 mB = 123,89MB zijn geweest. Theoretisch kan PAR2 met 40 blocks 40 RAR-bestanden repareren die elk 1 blok missen. Als je nagaat dat je hier een PAR1-set van 40 stuks voor zou moeten hebben.....tel uit je winst. PAR2 heeft tenslotte ook een nadeel: het duurt iets langer om te maken en te repareren aangezien PAR2 een zwaarder algoritme is.